Belasyon
Nagmula ito sa salitang Espanyol na velacion na tumutukoy sa mismong lamay para sa patay, na karaniwang tumatagal nang siyam na gabi.
Ang belyako, mula sa salitang Espanyol na bellaco, ang lalaking kalahok dito; tinatawag na belyaka kung babae. Madalas na nasa anyo itong patula o awit at tinatawag ng mga Sebwano bilang kolasisi. Kahawig ito ng huwego de prenda ng mga Tagalog at lalo na ng duplo na popular na pagtatanghal noong panahon ng mga Espanyol kung may lamayan at tinatampukan ng mga makatang nagpapaligsahan bilang tagapagsakdal at tagapagtanggol sa isang dula ng paglilitis.
Tinaguriang punong halamanan ang haring namumuno rito na nagpapasya ng hatol sa mga nililitis. Nagsimula ang paligsahan sa pagdarasal para sa kaluluwa ng yumaong pinararangalan. Pagkatapos ng dalangin, isisigaw ng hari ang “Numeracion.” Ang mga kasali naman ay sasagot nang “Tribulacion.”
Sa laro, ang isang manlalaro ay nagbibintang sa iba ng mga kathang krimen, at ang mga akusado naman ay ipagtatanggol ang kanilang sarili. Ang usapan o diyalogo ay nagiging mas masigla gamit ang mga sipi mula sa mga awit at korido. Kapag ang isang nakikipagtalo ay nagbigay ng malîng sagot sa palaisipan na ibinigay sa kaniya, siya ay kadalasang pinaparusahan sa pamamagitan ng pagpilit sa kaniya na bumigkas ng isang dalit para sa namatay.
Naunang ipinasok o isinama ang belasyon sa lamay upang mabawasan ang kalungkutan sa pagdarasal para sa mga namatay. Kinalaunan, ang belasyon, kolasisi at duplo ay naging isang madulaing debate sa pamamagitan ng mga berso at itinuturing ngayong isang sinaunang anyong pampanitikan na patanghal.
Pinagmulan: NCCA Official | Flickr
Mungkahing Basahin:
No Comment to " Belasyon "