On
Maituturing ang tulang “Ako ang Daigdig” bilang pinakatanyag na likha ni Alejandro G. Abadilla, na siyáng kinikilálang “Ama ng Makabagong Panulaang Tagalog.”


Una itong nalathala sa Liwayway noong Kabilang ito sa unang aklat ng mga tula ni Abadilla, ang Ako ang Daigdig at Iba Pang Tula (1955).


Isa ito sa laging-sinisipi at inilalathalang akda sa mga antolohiya ng tulang Pilipino, tulad ng sa Sansiglong Mahigit ng Makabagong Tula sa Filipinas ng Pambansang Alagad ng Sining Virgilio S. Almario.


Mahalaga ang tula sa kasaysayan ng panitikang Filipino. Masasabing kinakatawan nitó ang isang pangunahing hangarin ni Abadilla sa kaniyang mga akda, ang paghámon at pagsalungat sa de-kahong paggamit ng tugma at sukat sa tula at ang labis na sentimentalismo sa panitikang Tagalog.


Kayâ dapat asahan ang kontrobersiyang sumalubong sa pagkalathala nitó at nadagdag sa kontrobersiyal nang karera ni A.G. Abadilla bilang makata at kritiko. Ang mismong kasáma niya sa samahang Panitikan, si Clodualdo del Mundo ay dagling bumigkas ng isang panayam na hindi ito tula.


Narito ang panimulang saknong ng tula:

ako

ang daigdig

ako

ang tula

ako

ang daigdig

ang tula

ako

ang daigdig

ng tula

ang tula

ng daigdig


Ang retorikong pag-uulit ng unang mga salita lamang ay isang maituturing na bagong paraan sa kasaysayan ng pagtula sa Filipinas. Ang diwa ng tula ay mistulang isang manipest


Pinagmulan: NCCA Official | Flickr